In de vijf huizen waarin we woonden, hebben mijn ouders steeds een antieke hoek-etagère gehad. Het meubeltje hing op veilige hoogte met daarop familiestukken en antiek. Bovenop stonden twee groene vaasjes, afkomst onbekend.
Vaders huis is verkocht; mag opgeruimd, uitgeruimd, leeg gemaakt worden. Er wachten sinds kort nieuwe bewoners.
En dus ging het leven van onze ouders door onze handen. De zorgvuldigheid, het vakmanschap van mijn vader, de fases in hun huwelijk, de dromen van jonge mensen. Dit alles en zoveel meer. En wij die daar zo verschillend in staan en naar kijken. Het was bijzonder te ervaren hoe wij andere haakjes naar onze jeugd hebben.
weer met z’n tweetjes
overbruggen ze het ooit
naar mijn hier en nu.
Ik mocht de vaasjes mee naar mijn huis nemen. Ze ogen nu anders, stralen in mijn woonkamer iets eigens uit. En tezelfdertijd rijgen ze tijden en levens aaneen.
Anke de Lange
Volgende: V2 – Bergman, Vera