Enkele kernwaarden van wabi-sabi zijn: schoonheid van het imperfecte; in de tijd bezien is ‘al wat er is’ vergankelijk (*) – mono no aware; ware eenvoud getuigt van wabi-sabi als levensopvatting, ook van daadwerkelijke levenskunst. En, sinds Matsuo Basho, 1644-1694, kunnen haiku & haibun, tanka & tanbun en menig (vrij) gedicht sensitieve uitingsvormen van de literaire wabi-sabi-cultuur blijken te zijn.