Een wabi-sabi
In de schuur achter in de tuin van mijn grootvader stond een typemachine tussen de restanten van een boerenbont servies. Een juskom, zes kopjes zonder schotel en drie borden met een barst waren de restanten van het verdriet van mijn grootmoeder. Zij vertelde dat het een huwelijkscadeau was geweest van haar schoonmoeder.
Dat was een vrouw die niemand goed genoeg had gevonden voor haar zoon. De koffie was altijd te slap of te sterk. Als oma soep op tafel zette, dan was die te heet of te koud. De keukenvloer was nooit schoon genoeg.
Toen ik oma vroeg, waarom het servies in de schuur was beland, antwoordde ze: “De dag na haar begrafenis hebben opa en ik het hele servies kapot gegooid. Alleen de juskom wilde niet kapot.”
oud en afgedankt
roest een typemachine –
gebroken letters
Gerard Beentjes
